Een vogel-/ bijenvriendlijke tuin

Een nominatie om een blog te schrijven over een vogel-/ bijenvriendelijke tuin. Waar moet ik beginnen… Wij doen ons best de tuin aangenaam te maken voor vogels en bijen. Saar constateerde een paar dagen geleden nog dat er bijtjes in onze tuin aan het werk waren.

De bijen hebben afgelopen zomer en als het mooi weer is zelfs nu nog, enorm genoten van de duizendknoop in onze tuin. Deze plant heeft de hele zomer in bloei gestaan en daar hebben duizenden bijen en hommels hun voordeel mee gedaan.

De duizendknoop staat er om bekend dat er veel nectar en stuifmeel in zit, belangrijk voor bijen. En ze bloeien tot laat in het zomerseizoen door. Er bestaan veel soorten duizendknoop, maar wij hebben de persicaria amplexicaulus in de tuin staan.

Ook hebben we Nepeta, ofwel kattenkruid staan. Ook dit is een lang bloeiende plant. Als ze bloemetjes zijn uitgebloeid kun je de plant snoeien en hij begint weer opnieuw te bloeien. Wel ze zeggen dat dit katten aantrekt zijn de bijen en vlinders ook erg blij met deze plant.

Dit voorjaar hebben we een loofboom geplant. Loofbomen (bomen met blaadjes) worden minder snel aangetast door ongedierte en bieden meer voedsel voor vogels en vele ander diertjes. Ook hebben wij een aardig grote vlier. Deze biedt zowel bescherming als voedsel voor vogels.

De zonnebloemen trokken vooral veel grote hommels aan. En nu ze zijn uitgebloeid kunnen de vogeltjes de zaadjes opeten.

Daarnaast hebben we uiteraard een (zelf gemaakt) bijenhotel hangen.

En vogel kastjes.
Ook dit bijenhotel is makkelijk zelf te maken. 

Neem een aantal stenen planten potjes (wel die waar ook een gaatje in de bodem zit). Bevestig deze in rijen om – en – om aan de muur. De potjes die met de opening naar voren hangen vul je met stro en bamboestokjes. In onze tuin maken er al aardig wat beestjes gebruik van.

 

De vijver

In onze tuin is een vijver aanwezig. Zonder vissen. Eerst dacht ik wat is dan het nut van een vijver? Nou dat is nogal wat. Behalve dat er mooie waterlelies in hebben gebloeid zijn er libelles in groot geworden. Ook zie je aardig grote waterslakken in de vijver zitten of waterspinnen over het water lopen. En vorige week plonsde er zelfs een kikker onze vijver in.

Bang zijn voor enorme zwermen muggen is niet nodig, want die houden meer van moerasachtige poelen. Als je de vijver in de tuin een klein beetje onderhoud wordt deze niet moerasachtig en heb je dus geen last van muggen.

Om de vijver aantrekkelijk te maken voor vogels is het belangrijk dat er een stuk laagstaand water is. Zo kunnen de vogels drinken en baden. Het is daarom ook heel belangrijk dat er niet te veel hoge beplanting om de vijver groeit anders kunnen de vogels hun vijanden (zoals katten) niet aan zien komen.

Drinkplaatsen voor vogels zijn erg belangrijk omdat openbare wateren steeds meer verdwijnen of niet geschikt zijn voor vogels.

Heb je nou geen vijver in je tuin of op je balkon dan kun je toch de vogels helpen met een drinkplaats. Neem een grote, niet te diepe schaal en zorg dat hier altijd water in staat.

En als straks de winter zijn intrede doet is het weer tijd om de vogels bij te voeden. Zelf maak ik voederplekjes van (oude) kop en schotels. Een leuk DIY project voor op een regenachtige dag zoals vandaag.

 

Wat heb je nodig:
-          (oude) kop en schotel. Je kunt leuke kopen bij de action of de kringloopwinkel, of oud service van je oma/moeder gebruiken
-          Super sterke lijm
-          Stukje schuurpapier
-          Vogelzaad
-          Blokken frituurvet
-          Sterk touw

Stap 1

Kies een leuke kop en schotel hebt.

Bepaal of je hangende of staande bakjes wilt. Nadeel van staande bakjes is dat deze vollopen met water, vandaar dat ik zelf meestal hangende maak.

 

Stap 2

Maak je hangende bakjes, dan moet het kopje liggen. Schuur ligt de plekken, op zowel het kopje als de schotel, waar je gaat lijmen.
Laat de lijm goed uitharden. Dit kan even duren en al die tijd moet het kopje vasthouden anders zakt deze weg.

 

Stap 3

Het is aan te raden echt blokken frituurvet te gebruiken. Vloeibaar frituurvet kunnen vogels niet zo goed tegen en dan zit je terras vol met vogelpoep.
Smelt het frituurvet, neem van het vuur en meng het vogelzaad er door heen. Giet het mengsel in de kopjes en laat drogen/afkoelen.
 

Stap 4

Hang de kopjes met een sterk touw op een leuke plek in de tuin!

 

 

Er is nog zoveel meer te vertellen over vogels en bijen in de tuin. Zo zijn er nog veel meer planten die heel geschikt zijn voor vogels en bijen. En uiteraard nestkastjes.

Maar daar zullen we het de volgende keer over hebben.
Bij deze nomineer ik Kees voor een blog over bijen en wiskunde.
 

Tante van Saar

 

Windmobiel

Het is alweer lang geleden dat ik een blog hier heb geschreven. Gelukkig nomineerde Frouckje mij om een Do It Yourself-blog te gaan schrijven. Dit lijkt me een geschikt moment. Vorig jaar schreef ik een DIY over vogeltjes voeren met pindakaas en een denappel, leuk om te doen op een regenachtige dag. Dus dit jaar een andere herfst-DIY, omdat het mooie weer opeens over is en je jezelf (en kinderen) weer meer binnen moet vermaken. Deze DIY is uitermate geschikt voor herfstweer, met name winderig herfstweer. Frouckje wil namelijk alles weten over een windmobiel gemaakt van afval. Je eigen windmobiel horen rinkelen, klingen, bellen of tinkelen, hoe leuk is dat!

DIY windmobiel in drie stappen.

Stap 1: Op zoek naar materiaal.
Voor het maken van een windmobiel is het belangrijk dat het materiaal dat je gebruikt geluid kan maken als het iets anders raakt en daarvan niet stuk gaat. Je hebt dus harde en stevige materialen nodig. Daarnaast is het belangrijk dat je er een gaatje in kan maken. Door te boren, met een hamer of spijker of te knippen. 
De materialen hoef je niet nieuw te kopen, kijk in je vuilnisemmer en je vindt genoeg. Ik heb gekozen voor melkflesdoppen, bierdoppen en lege blikjes in verschillende maten, dit geeft verschillende klanken. Maar je kan ook oud bestek, halve frisdrankflessen, oude sleutels, stukjes hout, kralen of oude knopen gebruiken. Test verschillende materialen op geluid en hoe leuk ze er uit zien als ze naast elkaar hangen. Eventueel kun je je materialen ook nog verven voordat je er een windmobiel van maakt.
Verder heb je nodig: stevig touw, een tak of stok om alles aan op te hangen, een schaar en iets waarmee je gaatjes kan maken in je materiaal.

Stap 2: Maak gaatjes in je materialen en zorg dat ze aan een touwtje kunnen hangen. Ik heb een hamer en een spijker gebruikt. Saar heeft de touwtjes geknipt en dat door de gaatjes gehaald. Wij hebben meerdere bier- en melkflesdoppen aan een touw geregen voor de sier. Voor het geluid is dat niet nodig, maar het staat wel leuk.




















Stap 3: Als alle materialen aan een touwtje zitten hang je ze naast elkaar ergens aan op, bijvoorbeeld aan een stok of aan een boomtak. Of aan een oud fietswiel dan hangt het in een gezellig rondje. Zolang de materialen elkaar kunnen raken is het goed. 



Ons windmobiel hangt nu aan een stok. Het is de bedoeling dat het aan een boomtak komt maar de perenboom is nog niet zo groot en stevig. Bovendien maakt Saar graag een muziekje met het windmobiel. Het hangt dus op 1 meter hoogte (daardoor heeft de wind er helaas niet zoveel vat op).

Een DIY die veel ruimte heeft voor eigen inspiratie en smaak. Je maakt het zo mooi en zo groot als je zelf wilt. En superleuk om met je peuter/kleuter te maken.

Een nominatie vraagt om een nieuwe nominatie. Nu kan ik natuurlijk Frouckje weer nomineren omdat zij een blog over kokosijs zou schrijven maar ik blijf nog even bij de tuin. Daarom nomineer ik Marieke om een blog te schrijven over een vogel en of bijenvriendelijke tuin.

 

the terrible twos

Ik had gehoopt dat het me nooit zou overkomen. Maar nu gebeurde het toch. Zomaar op een woensdag. Daar stond ik dan bij de kassa van de supermarkt met een gillende, huilende en stampvoetende peuter.

Op een mooie woensdagochtend besloot ik voor Saar nieuwe zomerschoenen te gaan kopen. We kozen mooie schoenen uit en gingen nog samen op zoek naar een mooi verjaardagscadeau voor Saar haar tante. We waren gezellig aan het winkelen en ik besloot meteen langs de supermarkt voor een paar boodschappen. 

Het gemopper begon toen Saar geen toetje mocht uitzoeken. Mokkend bleef ze nog even bij de koelkasten hangen en liep ze toch maar achter me aan. Het ging over in huilen toen ze alsjeblieft achter haar vraag plakte maar nog steeds geen toetje mocht uitzoeken. Toen ik in de rij bij de kassa ging staan, begon het gedram en het werd woede op het moment dat alle boodschappen op de band lagen. 
Terwijl ik zo snel mogelijk alle boodschappen op de kinderwagen probeerde te gooien, besloot de kassajuffrouw het rustig aan te doen. Tot overmaat van ramp stopte ze met haar werk en begon ze tegen Saar te praten, die natuurlijk alleen maar harder begon te huilen en zelfs te gillen. 
Na het afrekenen stond Saar inmiddels ook te stampvoeten. Ik zag de mensen kijken en herkende hun geïrriteerde blik, die ik zelf ook heb als een andere peuter langer dan  vijf minuten staat te krijsen. 

Hierbij was de winkelochtend voor ons afgelopen. Het winkelcentrum uitlopend kalmeerde Saar weer. Eenmaal buiten was zij weer het lieve meisje dat vrolijk blaasbloemen ging zoeken. 

De enige die van het hele tafereel had genoten was zoonlief. Vanuit zijn kinderwagen schonk hij alle geïrriteerde blikken een vrolijke glimlach.

Moeder van Saar

Hotelletje

Ik blijf nog even bij de bijen. De beestjes fascineren me verschrikkelijk en ik moet nog tot half april wachten voor dat de praktijklessen gaan beginnen. Daarom hebben ik samen met Saar een bijenhotel gemaakt voor de solitaire bijen. Vanwege het mooie weer afgelopen weken, kunnen we sinds half februari al zonder jas in het zonnetje zitten. De zandbak werd gevuld, de tegels goed aangeveegd, hier en daar wat bijsnoeien en ook de lunch werd buiten geserveerd.
Twee jaar geleden hebben we in een winkel een bijenhotel gekocht. Afgelopen week zag ik dat het ook in gebruik is genomen door een solitaire bij of wesp. We willen graag een bij- en vlindervriendelijke tuin hebben dus heb ik nog een extra bijenhotel gemaakt. In een bijenhotel kunnen solitaire bijen eitjes leggen. De larfjes die daaruit komen, overwinteren in het hotel en zullen in het voorjaar als bij het hotel verlaten.
Met afval uit je tuin kan je heel goed een bijenhotel maken. Het is handig als je een boormachine hebt of die van de buurman kan lenen, zoals wij dat doen. Heb je die niet, geen probleem ook zonder boormachine kan je in je tuin fijne plekjes voor de solitaire bijen creëren.

 

Hoe maak je een bijenhotel? Een geknakte bamboestok hebben we in stukje gezaagd en bij elkaar gebonden. In de holle bamboe kunnen de bijen gaan zitten. Ook hebben we verschillende takjes bij elkaar gebonden met een touwtje, hiertussen kunnen de bijen ook een mooi plekje vinden. We vonden een stukje boomtak en ik heb daar gaten ingeboord met een doorsnede van 3-12 mm en minimaal 3 cm diep. Het zelfde heb ik gedaan met een overgebleven steen uit de voortuin. Dit hebben we allemaal in een voederhuisje gelegd (voor meer info over vogelvoederhuisjes van gerecycled hout klik hier), een paar dennenappels erbij en klaar. Het is handig om het in een voederhuisje te maken want daardoor blijft de ingang van het hotel droog, dat is wel belangrijk. Heb je geen voederhuisje, dan kan je er een bij ons bestellen of zorg dan dat op een andere manier de boel droog blijft. Dit kan door bijvoorbeeld een oud blik of kistje te vullen met bamboe, (holle) takjes etc. Hang je bijenhotel op een plek waar het enkele uren per dag in de zon hangt.

Moeder van Saar

Bezige bijen

We zijn in de tweede maand van het nieuwe jaar en ik kan constateren dat ik het druk heb. Gelukkig heb ik geen goede voornemens als ontstressen, een minder volle agenda of meer tijd voor mezelf nemen. Maar waar ben ik dan zo druk mee? Wat maakt het dat ik me elke avond afvraag waar ik de hele dag mee bezig ben geweest? Ik ben druk met de alledaagse dingen. Zorgen voor mijn kinderen, een dochter leren op een potje te plassen, een zoon leren uit een fles te drinken, naar de speeltuin, boekjes voorlezen, eten koken en al het andere wat men 'huishouden' noemt. Sporten, haken, naaien en een blog schrijven gebeurt dan ook tussendoor of gewoon niet. Alles kost nou eenmaal veel meer tijd met twee kleine kinderen. En ik geniet ervan!
Maar ik ben druk met meer en dat zijn bijen. Honingbijen. Op maandagavond fiets ik naar de andere kant van de stad om de theorielessen over honingbijen te volgen. Heerlijk een avond met beweging (een uur fietsen), geen kinderen en nieuwe dingen leren. Reuze-interessant zijn de lessen en ik zie uit naar de praktijklessen waar ik zal leren om voor het bijenvolk te zorgen. Bijen zijn drukke beestjes. In de 6 weken dat de zomerbijen leven zijn ze druk met cellen poetsen, stuifmeel aanstampen, raten bouwen, cellen met honing verzegelen, de larven en koningin voeren en natuurlijk met het zoeken naar stuifmeel en nectar. Na zes weken werken zijn de bijen letterlijk op en zullen ze sterven. Zes weken heel hard werken om te zorgen dat je volk de winter overleeft. Heel wat anders dan mijn drukte. Mijn goede voornemen dit jaar: Rustig verder genieten van de alledaagse drukte!

Zeep

Al enige tijd wil ik een blog over zeep maken schrijven, maar ik weet niet hoe te beginnen. Ik kan mij namelijk niet herinneren wat mij op het idee heeft gebracht om te proberen zelf zeep te gaan maken afgelopen zomer. Ik schrijf het maar toe aan zwangerschapsdementie. 
Maar goed, afgelopen zomer heb dus ik samen met mijn zusje geprobeerd zeep te maken. We probeerde twee recepten, een met lavendelthee en verse lavendel erdoor en een met verse citroenverbena erdoor. Lavendel en verbena uiteraard uit eigen tuin. De zeep met de lavendel werd een mooi wit zeepje maar rook verder niet naar lavendel. De verbenazeep was gewoon mislukt. Het rook muffig en de blaadjes waren bruin geworden waardoor het niet uitzag. 
Toch vind ik het een interessant proces. Je mengt natronloog (ook bekend als gootsteenontstoppen) met vettigheid, voegt eventueel wat kleuren en geuren toe en na zes weken wachten heb je zeep. 
Inmiddels hebben we meerdere pogingen gedaan om mooie zeep te maken. Verschillende kleuren en geuren. Op dit moment wassen wij onze handen in de keuken met koffiezeep. Ideaal om geurtjes van uien en knoflook van je handen te krijgen. Maar mijn favoriete zeep heb ik nog gemaakt. Ik blijf dus nog even oefenen in het zeep maken. Tips en zeeprecepten zijn van harte welkom!

Wil je het zeepproces in beeld zien? Of zelf ook een keer zeep maken? Kijk dan even op de site van Frouckje en lees haar blog. We hebben laatst samen zeep gemaakt en zij heeft het proces met haar fotocamera vastgelegd. Een aanrader om te lezen en te bekijken! 

Moeder van saar

Boerenkool met....

Ik ben niet zo dol op worteltjes. Met gekookte worteltjes doe je mij niet zo veel plezier en ook door de nasi of uit de oven word ik er niet vrolijk van. Daarom verwerk ik ze altijd in een wortelsoepje met gember of natuurlijk in de hutspot met uien en vis erbij. 

Over ons leven zonder magnetron

Drie en half jaar geleden kochten wij het huis waar we nu in wonen. De keuken was ernstig verouderd dus gingen we op zoek naar een nieuwe. Omdat de keuken niet zo groot is, besloten we er geen magnetron in te laten plaatsen. In onze oude keuken gebruikten we die zelden. Volgens mij is het best bijzonder om tegenwoordig geen magnetron te hebben. Een nieuwe buurman die de keuken kwam bekijken, gaf aan het niet zo slim te vinden om geen magnetron te hebben. Want in een leven met kinderen heb je echt een magnetron nodig. En zo kregen we vaker reacties over dat een magnetron zo handig en noodzakelijk is. Want alles is lekker snel (weer)warm.
Inmiddels hebben we twee kinderen en gaat ons leven zonder magnetron prima. Eten opwarmen doen we au-bain-marie, in de oven of gewoon lekker opbakken. Een flesje verwarmen doen we ook au-bain-marie en de speentjes, flesjes en kolfapparaatonderdelen kook ik uit in een pannetje. Het is allemaal niet in een minuut warm of gesteriliseerd maar ik heb dat nog nooit als een probleem ervaren. Kortom de magnetron had ik afgelopen drie en half jaar niet gemist. Tot afgelopen week....
Het was nieuwjaarsdag 2014 en er waren nog drie oliebollen over. Ze hadden al een avond op tafel gestaan en waren een beetje klef en niet meer zo vers. En ik realiseerde mij dat ik de oliebol niet een halve minuut in de magnetron kon stoppen. Au-bain-marie, in de oven of opbakken leek me ook geen goed idee. Daar zaten we dus met drie kleffe oliebollen.Voornemen voor dit jaar: Voortaan alle oliebollen oudjaarsavond opeten of er zoveel overhouden dat je ze samen met je buren, die wel een magnetron hebben, op kunt eten. Uiteindelijk heb ik er maar wat extra poedersuiker op gestrooid. Smaakte best aardig.
Moeder van Saar